اشعار

تـب دارتـریـن تـب زدۀ بـسـتــر دردم            پُـر سـوز ترین زمـزمـۀ حـنجـر دردم
رنگ رخ مـن بر همگـان فاش نموده            در بــاغ نبی جــلــوۀ نـیـلــوفــر دردم

فـریاد عـطـش زد دهـن سـوخـتـه ام تا            تر شد لب خشکیده اش از ساغر دردم
جای عرق از چهرۀ من زهـر چکیده            پــیــغــامـبـر خـســتــه دل بـاور دردم
بر زیر گلـوی جـگـرم دشـنه کـشیدند            من کـشـتـۀ تــیــغ شـرر لـشگـر دردم
آتـش فکـنـد بر قــد و بـالای سـپـیـدار            یک ذرۀ نــاچــیــز ز خـاکـسـتر دردم
خـون گریه کند اخـتر و مهتاب بـرایم            افــلاک شـده مــسـتـمـع مـنــبـر دردم